Net als in het dagelijkse leven gebeuren op Bospop soms dingen die anders gaan dan je vooraf in je hoofd had. Menigeen keek reikhalzend uit naar het optreden van Heart op vrijdagavond, tot de vele fans het hartverscheurende bericht kregen dat zangeres Ann Wilson vanwege een medische ingreep verstek moest laten gaan. De poëzie van Patti Smith biedt ons een zalvende pleister op de wonde. Een hernieuwd welkom voor Patti op Bospop, want ze stond al eerder bij ons op de planken. Deze 77e jarige hogepriesteres met haar plek in de Rock and Roll of Fame is het levende bewijs dat muziek generaties kan overbruggen. Terwijl het voelt alsof Patti Smith ons een paar edities geleden bezocht, leert wat geblader in het Grote Bospop Archief dat het om 2012 gaat. De tijd vliegt als je plezier hebt, zeggen ze, dus laten we het daar maar op houden. (Klinkt toch weer anders dan Je Wordt Ouder Papa.)
Van die editie 2012 staat me bij dat het veld door de onophoudelijke regen een grote spons is geworden en dat er tuincentra aan houtsnippers over de plassen zijn gestrooid. Beelden van bezoekers die vrolijk in modderbaden duiken komen weer bovendrijven. Ondanks de ‘code oranje’ van een paar dagen geleden lijken storm en onweer aan onze muziek-driedaagse voorbij te trekken. Soms zit het mee, denk ik blijmoedig, tot we deze vrijdagochtend en -middag worden overrompeld door een schier eindeloze regenbui. Déjà vu 2012. Festivalweide en camping zijn zompig voordat je het in de gaten hebt. Veel parkeerplaatsen zijn niet meer bruikbaar. Enkeldiep moet je je weg door de bagger banen. Nu ben ik op aardig wat voorbereid en heb mijn oude vertrouwde bergschoenen aan, die sinds de coronatijd ongebruikt op zolder liggen te wachten. Ik ben de toegangspoort van Bospop nog niet door of de hak van mijn linkerschoen blijft steken in de modder. De zool laat los. De lijm heeft op zolder de geest gegeven. Ik strompel door naar de tent en met gepast gevoel voor drama laat daarna de rechterzool weten te willen scheiden van het moederschip. Intussen heb ik gezien dat het halve veld kan concurreren met het Blauwe Meertje. Uw columnist gaat daarom kordaat huiswaarts om uit zijn rock ‘n’ roll schoeisel te kiezen voor de fameuze serie Groene Rubber Laarzen. Een gouden greep. Waar menig bezoeker aarzelt bij diepe plassen, banjer ik met een gerust hart door de overspoelde vlaktes.
De rest van de dag blijft het zo goed als droog. Maar met de komst van John Fogerty weet je nooit of de weergoden het toch niet op hun heupen krijgen. Zo sloot hij in 2010 een bloedhete dag af met een historisch optreden in Weert. Toen hij de CCR-classic ‘Have You Ever Seen The Rain?’ speelde viel het met bakken uit de hemel, waarbij dondergod Thor bepaald niet subtiel wat rake klappen op zijn drumstel liet horen en zijn stroboscoopverlichting veelvuldig aan zette. Een wolkbreuk uit het boekje. Voor weermannen misschien zelfs een natte droom die uitkomt. Op het podium werd ook Fogerty niet gespaard, maar heldhaftig ging hij door. Tegen zoveel symboliek heb je als columnist geen verweer. Het betekende dat ik in 2010 niet alleen getuige mocht zijn van een memorabele avond op Bospop, maar vooral compleet doorweekt thuiskwam. Ook dat soort details geven kleur aan de herinnering.
Vandaag de dag zijn de veiligheidsregels behoorlijk aangescherpt, dus het zou me niet verbazen dat zo’n optreden als in 2010 met onweer en bliksem nu stilgelegd zou worden. Juist dat maakt de show van Forgerty vele jaren later extra opmerkelijk. Wie erbij was zal het niet snel vergeten. Dat zijn optreden van vrijdag zonder spatje regen plaatsvond mag een klein wonder heten, zeker als je weet wat er de hele ochtend troosteloos uit de lucht viel en hoe het festivalterrein veranderde in een buikschuifweide van Olympisch formaat. De CCR-songs voelden in elk geval vertrouwd. Een verkwikkend warm bad op een modderig veld.
Weer of geen weer. Mijn boek met Bospop-herinneringen wordt elk jaar dikker. Hopelijk komt er nog een herkansing voor Heart, om ook een bladzijde in dat bijzondere boek te krijgen.
Paul Sterk
Geschreven in de vroege ochtend van 13 juli 2024, bewolkt, maar droog.
Sinds 2009 is Paul Sterk huiscolumnist van Bospop
